صفحه ها
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 60474
تعداد نوشته ها : 15
تعداد نظرات : 1
Rss
طراح قالب
GraphistThem248

رژیم غذایی مدیترانه‌ای اغلب به عنوان یک رژیم غذایی سالم که از بیماری‌های قلبی پیشگیری می‌کند، توصیه می‌شود.

اما اصلا رژیم غذایی مدیترانه‌ای چیست؟

نکته اصلی درباره این رژیم غذایی این است که به طور عمده از گیاهان تشکیل شده است. میزان گوشت قرمز و لبنیات آن برخلاف غذاهای آمریکایی و اروپای شمالی کم بوده و در آن از میوه برای دسر استفاده می‌شود.

اغلب وجود روغن زیتون در این غذا بسیار مهم تلقی میشد اما دانشمندان کم کم از این نتیجه گیری فاصله می‌گیرند.

در یک بررسی بزرگ اروپایی که کاهش مرگ و میر را نشان داده است، دانشمندان چربی‌های غیر‌اشباع حاصل از منابع مختلف گیاهی را با چربی غیراشباع روغن زیتون در یک گروه قرار داده بودند.

بنابراین در مورد چربی می‌توان چنین گفت که مطلب اصلی در باره رژیم غذایی این است که مصرف چربی‌های اشباع شده را پایین نگاه دارید که معنای عملی آن پایین نگاه داشتن میزان گوشت قرمز و لبنیات پرچرب در رژیم غذایی و مصرف آنها در فاصله های زمانی طولانی است.

سایر ترکیبات رژیم غذایی مدیترانه ای شامل ماهی، پنیر و ماست است.

پژوهشگران و صنایع غذایی در صدد هستند تا دریابند آیا یک نوع غذا یا ماده غذایی خاص سبب ایجاد بیشتر این منافع است یا نه، اما احتمالا اثرات کلی رژیم غذایی مدیترانه‌ای فراتراز مجموع اثرات خاص هر یک اجزای تشکیل دهنده این نوع رژیم غذایی است.

به طور خلاصه خصوصیات رژیم غذایی مدیترانه‌ای را می‌توان اینگونه فهرست کرد:

* مقادیر زیادی غذای فراوری نشده گیاهی: میوه ها، سبزیجات، غلات سبوس دار، مغزها و دانه‌ها.
* پنیر و ماست در مقادیر کم یا متوسط.
* چربی اشباع نشده که به طور سنتی با مقادیر قابل توجه روغن زیتون تامین می‌شود.
* گوشت قرمز به مقدار کم بیشتر به عنوان سس و چاشنی استفاده شود تا به عنوان غذای اصلی.
* میوه تازه برای دسر.

همشهری آنلاین:

دسته ها :
1388/3/3

ویتامین دی یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است که در بسیاری از مواد غذایی مانند ماهی، تخم‌ مرغ، شیر غنی‌شده و روغن کبد ماهی یافت می‌شود.

نور خورشید نیز نقش قابل‌توجهی در تولید روزانه ویتامین D در بدن دارد و تنها حدود 10 دقیقه در روز قرار گرفتن در معرض نور آفتاب برای پیشگیری از کمبود این ویتامین کافی است.

اشکال شیمیایی متعددی از ویتامین دی وجود دارد. دو شکل این ویتامین در انسان‌ها نقش دارند: اگوکلسیفرول (ویتامین دی 2) و کوله‌کلسیفرول (ویتامین دی‌3). ویتامین دی 2 در گیاهان ساخته می‌شود. ویتامین دی 3 در پوست انسان هنگام قرار گیری در معرض پرتوهای ماورای بنفش B نور خورشید ساخته می‌شود. مواد غذایی را ممکن است با ویتامین دی 2 یا دی 3 غنی کنند.

کارکرد زیستی اصلی ویتامین دی حفظ میزان طبیعی کلسیم در خون است تا به حفظ استحکام استخوان‌ها کمک شود. پژوهش‌های اخیر نشان‌ داده‌اند که ممکن است ویتامین دی به حفاظت در مقابل پوکی استخوان،‌فشار خون بالا،‌ سرطان،‌ و چندین بیماری خودایمنی کمک کند.

ویتامین دی در اغلب فراورده‌های مولتی‌ویتامین وجود دارد و معمولا دوز آن بین 50 تا 1000 واحد بین‌المللی است. مقدار توصیه شده روزانه دریافت این ویتامین 5 میکروگرم یا 2000 واحد بین‌المللی برای افراد زیر 50 سال است. برای افراد 50 تا 70 ساله روزانه 10 میکروگرم یا 400 واحد یین‌المللی توصیه می‌شود. مقدار توصیه‌‌شده برای افراد بالای 70 سال 15 میکروگرم یا 600 واحد بین‌المللی است.

برخی از دانشمندان این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا مقادیر توصیه‌شده فعلی برای رفع نیازهای فیزیولوژیک به خصوص در افرای که از نور خورشید محرومند،‌ کفایت می‌کند، یا نه.
حد بالایی دوز مجاز ویتامین دی 2000 واحد بین‌المللی در روز است که به خاطر امکان بروز مسمومیت در دوزهای بالاتر است.

همشهری آنلاین

دسته ها :
1388/3/3
X